Heleen Grinwis (53) uit Veghel is een van de patiënten met ernstige rugklachten die baat vond bij de interdisciplinaire zorg die Revalis Pijnkliniek haar heeft geboden.

‘De eerste zes weken bij Revalis waren echt pittig voor me’

TEGENSLAGEN

Heleen is ondanks alle tegenslagen in haar leven nog altijd een pittige dame. De moeder van twee inmiddels volwassen kinderen legt de lat zowel voor haarzelf als haar naaste omgeving altijd hoog. Dat was ze al van jongs af aan gewend om te doen. Ooit gezond van lijf en leden gaf ze ziel en zaligheid aan ballet en in het professionele leven aan een stevige baan in de zorg. Tot ze in 2007 werd getroffen door een herseninfarct, volgens Heleen ‘de eerste keer dat ik al een beetje afscheid moest nemen van het leven dat ik gewend was’. Het lot was haar niet gunstig gezind. Voor haar ongeval, nu ruim viereneenhalf jaar geleden, verloor ze in korte tijd haar schoonvader, vader en beste vriendin. ,,Ik heb mijn vader, met wie ik een erg goede band had, letterlijk tot aan z’n dood verzorgd. Hij is in m’n armen gestorven.”

VERKEERDE DIAGNOSE

Heleen vertelt verder: ,,Op een zaterdagmorgen ben ik thuis onverwacht achterover van de trap gevallen. Ik hoorde het knakken toen het gebeurde. Ik wist toen eigenlijk gelijk dat het fout zat, maar verder weet ik van het ongeval en wat er daarna gebeurde niet zo veel meer. In het ziekenhuis bleek dat ik op twee plaatsen rugwervels had gebroken. Voor de behandeling werd in het ziekenhuis een gipskorset geplaatst en kreeg ik van de behandelaar de opdracht om gelijk zoveel mogelijk te mobiliseren en uit bed te gaan. Dat deed echter zo onbeschrijflijk veel pijn terwijl ik toch echt niet kleinzerig ben. Uiteindelijk verbleef ik een maand in het ziekenhuis, maar was er niet van opgeknapt. Ik kon amper iets doen en had erg veel pijn. Achteraf bleek dat het ziekenhuis en de behandelend arts een verkeerde diagnose hadden gesteld.”

SECOND OPINION

,,Ik herstelde maar niet en daarom heb ik me vervolgens tot een andere arts gewend voor een second opinion”, vervolgt Heleen haar verhaal. ,,Deze vond mijn aandoening zeer ernstig en achtte een operatie noodzakelijk. Daarbij zou ik zelfs 70% kans hebben op een dwarslaesie, geen fijn vooruitzicht. Het resulteerde in een rugconstructie en het vastzetten van vier rugwervels. Echter de pijn die bleef met daarbij aardig wat beperkingen. Na enkele maanden kwam er zelfs een tweede operatie om het plaatmateriaal te verwijderen. Ook deze ingreep bracht geen pijnverlichting. Na verschillende pijnblokkades en een revalidatietraject was er nog steeds geen sprake van verbetering. Ik gebruikte inmiddels zeer zware pijnstillers (fentanyl). Op een gegeven moment begon ik de moed op te geven dat ik ooit nog zou herstellen van de pijnklachten, alles was me teveel en ik zag het niet meer zitten. Ik heb, teneinde raad, met mijn partner zelfs gesproken over opname in een  levenseinde kliniek”.

AFKICKEN

,,Gelukkig is het nooit zover gekomen en kwam ik in contact met een pijnspecialist. Het eerste wat hij me adviseerde was afkicken van de zware pijnstillers. Daarbij ben ik echt door een hel gegaan, vergelijk het maar met de wijze waarop een junk moet afkicken van harddrugs. Gelukkig heb ik het volgehouden en ben ik daarvan niet meer afhankelijk. Diezelfde pijnspecialist bracht me in contact met Revalis. Eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik er aanvankelijk niet zoveel vertrouwen in had, m’n houding was ten opzichte van de behandelaars bij Revalis sceptisch en heel defensief. Ik vocht ook tegen m’n situatie  en positie als patiënt die afhankelijk van anderen was en niet meer de actieve vrouw kon zijn die ik ooit was. Eigenlijk had ik door het ongeval voor de tweede keer afscheid genomen van mijn ‘gewone’ leven.”

GECONFRONTEERD

,,De eerste zes weken bij Revalis waren echt pittig voor me” besluit Heleen. ,,Ik zat feitelijk in een rouwproces, waarbij ik moest verwerken dat ik in korte tijd vier naasten en mezelf had verloren. Ik werd tijdens de therapieën behoorlijk geconfronteerd met mezelf. Daarna begon ik de sessies bij Revalis en de bijbehorende gesprekken prettig te vinden. Het heeft me uiteindelijk veel meer gebracht dan ik vooraf had gedacht en verwacht.  Er volgt nu nog een na-traject bij Revalis maar nu reeds heb ik afscheid genomen van mijn oude leven en het nieuwe omarmd. Daarbij heb ik geleerd om een waarde gericht leven te leiden en te focussen op doelen die voor mij nu haalbaar zijn. Ook mag ik best wat liever zijn voor mezelf. Door de foute diagnose bij de opname in het eerste ziekenhuis, heb ik nog last van chronische zenuwpijnen als gevolg van zenuwbeschadigingen. Ik gebruik veel pijnmedicatie om de dag door te komen en heb redelijk wat beperkingen. Desondanks ben ik weer gaan schilderen en doe ik aan yoga. Ook wil ik graag mijn levensverhaal eens op papier zetten. Accepteren zal ik het misschien wel nooit, maar ik aanvaard wel mijn nieuwe ‘ik’.”

COMPLEXE CHRONISCHE PIJN- EN/OF VERMOEIDHEIDSPROBLEMEN

Pijn of ernstige vermoeidheid is een veelvoorkomende klacht bij veel mensen. Meestal zijn de oorzaken hiervan eenvoudig herleidbaar en met de juiste remedie kan men weer spoedig zonder al te serieuze klachten verder leven. Soms gebeurt het echter dat die klachten zo langdurig en ernstig zijn, dat deze het leven van de patiënt volledig gaan beheersen. Vaak start dan voor hen een lange zoektocht naar het vinden van de juiste behandelaar of instantie die kan helpen om de klachten te verlichten. Revalis revalidatiekliniek heeft zich ontwikkeld tot een interdisciplinair specialistisch centrum dat succesvol zorg biedt aan patiënten met complexe chronische pijn- en/of vermoeidheid. Afhankelijk van de oorzaak van deze problemen volgen patiënten een traject poliklinische revalidatie of een traject medische psychologie.

VEELGESTELDE VRAGEN

Wilt u meer weten over de inhoud van onze programma’s, kosten, tijdsaspecten etc? Neem dan een kijkje op onze pagina Veelgestelde vragen